Iмклiва ляцяць гады,
Як лёгкiя санкi з горак…
Застацца хачу заўжды,
Як быццам мне толькi сорак.
I кожны наступны год
Вiтаю як самы першы,
Не трэба другiх прыгод:
Каханне, сябры i вершы.
Заўсёды ў любых краях
Са мною мой скарб вясковы:
Сунiчнiк, гарбаты шлях,
Ды музыка роднай мовы.
Просмотров 
Другие новости по теме:
 Леонид Пранчак - Не любi мае вершы |  Леонид Пранчак - Не любi мае вершы |  Сергей Лебедев-Полевской - Надежде Верас |  Вясковы лекар (на белорусском языке) | КОН: Вершы двух стагоддзяў (pdf) | Не ў аднэй толькi нашай душы (на белорусском языке) |
